အေတြး တခု

ဘဝက ခါးသီး၊ ေျခာက္ေသြ႕၊ အခ်ိဳရည္ ခန္းေျခာက္လွေပရဲ႕

ဒါေပမဲ့ အဲဒီဘဝမွာ က်ဳပ္တို႕ ဘာလို႕ေနေနေသးသလဲ..။


ဟိုတေန႕က က်ေနာ့္ကို ကားတစီး ပြတ္တိုက္သြားခဲ့တယ္

လဲျပိဳက်သြားေတာ့ ေသရမွာ ေၾကာက္လိုက္တာ တုန္လို႕

ငါ့ႏွယ္ ေသခ်င္တယ္ ေသခ်င္တယ္နဲ႕

အခုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ ေနလိုက္တာ .. ဟာဟ း))

ခင္ဗ်ားတို႕ကို ထားရစ္ခဲ့ျပီး ထြက္မသြားခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္။


ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ခ်စ္လြန္းလို႕ လို႕ မထင္ပါနဲ႕  ..  း))

ခင္ဗ်ားတို႕က ျပံဳးလို႕႕ေပ်ာ္လို႕ ေနခဲ့ရျပီး

က်ဳပ္ တေယာက္ထဲ ထြက္သြားရမွာလား ဆိုတဲ့ jealousy မ်ိဳးနဲ႕ ပါ..း))


မနက္ျဖန္ကမၻာပ်က္ျပီး လူေတြအားလံုး ေသမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္ ဆိုပါေတာ့

ဘယ္သူကမွ ေသမွာကို ခုေလာက္ေၾကာက္ၾကမယ္ မထင္..။


အဲသလို ခင္ဗ်ားတို႕ကို ပစ္မထားခဲ့ခ်င္စိတ္နဲ႕ ပဲ

အခ်ိဳရည္ ခန္းေျခာက္သြားတဲ့ ပီေကတခုကို လွိမ့္ပိန္႕ျပီး ဝါးေနရေလ၏ း))


[ လူတို႕၏ ေသျခင္းတရား အေပၚ သေဘာထားကို က်ေနာ္ ဆင္ျခင္မွန္းဆမိသမွ် ေရးဖြဲ႕ ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကဗ်ာဓါတ္ အေတာ္ ခန္းေျခာက္ ေနေသာ ကဗ်ာတပုဒ္မွန္း သိပါ၏။ ]