An Appointment with the Death

                                                                                           ( ၁ )

ေသျခင္းတရားက ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေရာက္ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္လြန္ကို တီထြင္ခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္မွာ တလ လစာ ၂၆၇ ေဒၚလာ (  တႏွစ္ ေဒၚလာ ၃၂၀၀ ) ႏွင့္ ေအာ့ဂဲနစ္ ဓါတုေဗဒသင္ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ေနရာမွ ဓါတ္ခဲြခန္းတခုက တလ လစာ ၅၀၀ အထိေပးပါမည္ဟု ကမ္းလွမ္း ခံခဲ့ရသူ၊ လြန္ခဲ့သည့္ တႏွစ္ေလာက္ကမွ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ျပီး သူ႕မိန္းမ၏ဗိုက္ထဲက ကိုယ္ဝန္ ၂ လသား၏ ဖခင္၊ မၾကာေသးမီက အမ်ိဳးသားသိပၸံ အကယ္ဒမီ ( National Academy of Sciences ) အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္လာခဲ့ေသာ ၄၁ ႏွစ္အရြယ္ ေယာက္်ားတေယာက္သည္ ေလာကမွာ အခ်ိဳရွာ၍ မေတြ႕သျဖင့္ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ဖီလာဒယ္လ္ဖီးယားျမိဳ႕က ဟိုတယ္အခန္းတခုမွာ သံပုရာရည္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္တခြက္ကို ေသာက္သံုးခဲ့သည္။ ဂ်က္လန္ဒန္သည္ သူ ေဒၚလာ ၂၆၄၅၀ ႏွင့္ဝယ္ထားသည့္ ကယ္လီဖိုးနီးယားဖက္ က ဧက တေထာင္ေက်ာ္ က်ယ္ဝန္းသည့္ ျခံၾကီးထဲမွာ အသက္ ၄၀ အရြယ္အထိ သူေဌးလို ေနထိုင္သြားခဲ့သည္။ ဗန္ဂိုးက ၃၇ ႏွစ္ေလာက္ထက္ ပို အသက္မရွည္ခဲ့ပါ။ ႏိုဗယ္လ္ဆုရ စာေရးဆရာၾကီး ဟဲမင္းေဝးကေတာ့ အသက္ ၆၂ ႏွစ္ထိ ေနသြားရရွာသည္။ သည္လူ ေတြက ေသျခင္းတရားႏွင့္ appointment လုပ္ခဲ့ၾကသူမ်ားဟု လူသိမ်ားၾကေလသည္။

သူသည္ ဗန္ဂိုးထက္ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကီးေနျပီ ျဖစ္ပါသည္။ သူက ယခင္ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုက ေခါင္းေဆာင္ၾကီးဟုဆိုသူ စတာလင္ကို ႏြားဟု ထင္ျပီး လီယိုေတာ္လစတြိဳင္း ႏွင့္ အင္တန္ခ်က္ေကာ့ဗ္ တို႕ကို လူဟု ထင္ပါသည္။ ( In light of revelations from the Soviet archives, historians now estimate that nearly 700,000 people (353,074 in 1937 and 328,612 in 1938) were executed in the course of the terror, with the great mass of victims being "ordinary" Soviet citizens: workers, peasants, homemakers, teachers, priests, musicians, soldiers, pensioners, ballerinas, beggars. ( ref: http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Stalin ) ဒါက ႏွစ္ႏွစ္စာပဲ ရွိေသးသည္။ စတာလင္က ၁၉၂၄ မွ ၁၉၅၃ ထိ ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စုကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ သန္းခ်ီေသာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား၊ ကိုယ္နဲ႕အတူ အလုပ္လုပ္လာသည့္ ရဲေဘာ္ရဲဖက္ ေတြကို သူ႕အာဏာခိုင္ျမဲေရး အတြက္ သတ္ရက္သူကို ႏြားဆိုတာထက္ ပိုနာနာက်ည္းက်ည္း ေခၚသင့္ပါသည္။ တရားကိုခ်စ္သူ၊ တရားကိုသိသူ ဆိုတာ ေ- ာက္ျမင္ကပ္ သင့္တာကို /ကပ္သင့္သူကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ေ- ာက္ျမင္ကပ္တာလည္း ပါသည္ဟု သူထင္ပါသည္။ ) ထို႕ေၾကာင့္ ႏြားေတြ တည္ေထာင္ေသာ ဆိုဗီယက္ႏိုင္ငံေတာ္ ( ေဒါက္တာ ဇီဗားဂိုး ရုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ပါ ) ကို အားမက်လွေသာ္လည္း လူေတြေရးေသာ ရုရွဂႏၶဝင္ စာေပကို အထင္ၾကီးလွသည္ႏွင့္ Russian for Beginners ဆိုေသာ စာအုပ္ေဟာင္း တအုပ္ကို သူ တခါတုန္းက ေစ်းေမးၾကည့္ဖူးသည္။ သူႏွင့္ခင္ေနေသာ ထိုစာအုပ္ေဟာင္း ေရာင္းသူက ကမၻာသံုးလည္း မဟုတ္တဲ့ ရုရွစာကို ေလ့လာေနမည့္ အစား ... တရားေတာ္မ်ား ကို ေလ့လာရန္ အၾကံျပဳခဲ့သည္။ သူလည္း တရားေတာ္ေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ တရားေတြ အေတာ္ရေနျပီဟု ေျပာျပသည္။ ထိုအခါ သူ (= စတာလင္ကို ႏြားဟု ထင္ေသာသူ ) က "တရားဆိုတာ Absolute fairness ဗ်။ အဲဒီ fairness ကို ခ်စ္တာကေတာ့ က်ဳပ္က တရား မလိုက္စားဖူးဘဲနဲ႕ကို ခ်စ္ျပီးသားပါ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ရင္ထဲမွာ တရားရွိျပီးသားလို႕ ယံုပါတယ္။  ေနာက္ျပီး က်ဳပ္က ဘဝရဲ႕ အဓိပၸါယ္မဲ့မွဳ ( meaningless existence of life ) ကို ျမင္လြန္းေနလို႕ ခက္ေနတာဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ခုေနခါမွာ ဘဝကို တက္တက္ၾကြၾကြ၊ စိတ္ပါလက္ပါ ခံစားႏိုင္မဲ့ တရားပဲလိုခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ဘဝကို စိတ္ကုန္မဲ့ တရား မလိုအပ္ဘူးဗ်။ အဲဒါက ရွိေနျပီးသား" ဟု ျပန္ေျပာခဲ့မိသည္။ ထိုအခါ တရားရွိေသာ စာအုပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ဒီလူ တရားမရေသးဘူးဟု အျခားလူတဦးကို ျပန္ ေျပာျပသည္ဟု သိရ၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တရားမရေသးေသာ သူကပဲ တရားရထားေသာသူကို တရားႏွင့္ ေျဖလိုက္ရေလသည္ း))

Fairness ဆိုလို႕ ျမန္မာမေတြ ပဲမ်ားပံုကလည္း တယ္ fair မျဖစ္လွဟု သူ ထင္မိသည္ း)) တခါတုန္းက သူ အျပင္မွာ လူခ်င္း မေတြ႕ဖူး၊မျမင္ဖူး၊ မွဳန္ဝါးဝါး ဓါတ္ပံုေလာက္မွ်လည္း မေတြ႕ မျမင္ဖူးေသာ္လည္း စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္း ရွိသည္ဟု မွန္းဆ၊ ခံစားမိေသာ ( သူႏွင့္ စံေတာ္ခ်ိန္ ၁၅ နာရီ ကြာျခားေသာ အရပ္မွ ) ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါမေလး တေယာက္ကို "ေတာ္သည့္၊ ထက္ျမက္သည့္၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သည့္ တူမေလးတေယာက္" ကို ခ်စ္ခင္မိသလို သူခင္မင္သြားခဲ့ဖူး သည္။ သို႕ႏွင့္ သူမ၏ ေမြးေန႕နား ေရာက္ လာေသာအခါ ( Happy Birthday wish ေလာက္လုပ္တာက လွ်ာဖ်ားေပၚက ဟန္ေဆာင္ခင္မင္မွဳ ဆန္လွသည္၊ ဘာမွ အႏွစ္အသား မပါဘူးထင္၍ ) ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ တခု ပို႕ေပးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာမိ၏။ ဤေနရာတြင္ ဖခင္/ ဦးေလးေတြက ေတာ္ေသာ၊ လိမ္မာေသာ သမီး/ တူမ တေယာက္ကို ဂုဏ္ယူစြာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကသေလာက္ အဲသည္ ကေလးမကို သူခ်စ္ခင္ခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္။ သူေျပာခ်င္တာ တခ်က္ ရွိပါသည္။ ေယာက္်ားေတြဟာ သမီး/တူမ ေတြကို သား/ တူေတြထက္ ပိုခ်စ္ ခင္မိၾကျခင္းမွာ romantically attracted ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘဲ သူမတို႕၏ innocence, cleverness, cuteness ကို ျငိမ့္ျငိမ့္ ေအးေအး၊ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္းေလး ႏွစ္သက္ ခ်စ္ခင္မိၾကတာသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႕ေသာ ခ်စ္ခင္မွဳမ်ိဳး ေသြး မေတာ္ သားမစပ္ေသာ  ေယာက္်ား တေယာက္ထံမွလည္း လာႏိုင္သည္ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိခ်စ္ခင္မိေသာ မိန္းကေလး တေယာက္ကို romantically attracted ျဖစ္တာ ဟုတ္၊ မဟုတ္ သူ စမ္းသပ္ေလ့ရွိသည့္ နည္းမွာ ခုေနခါ သူမ boyfriend တေယာက္ ရသြားေၾကာင္း သိရလွ်င္ မိမိ ဘယ္လိုခံစား ရမလဲဟု အငွားဝင္ ခံစားၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေပးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာမိဖူးသည့္ မိန္းကေလးကိုလည္း အဲသည္ စမ္းသပ္နည္းႏွင့္ စမ္းသပ္ၾကည့္ရာ သူမ boyfriend ရသြားလည္း သူ မႏွေျမာ မတြန္႕တိုမိေပ။ သူမ ေယာက္်ားရျပီး ကေလးေတြ ရေနလည္း သူမကို ေမတၱာမပ်က္ မိမိဖက္မွ တစံုတရာ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္တာ ရွိလွ်င္သာ ျဖည့္ဆည္း ေပးေနခ်င္ေလသည္။ အဲသည္ ခံစားမွဳကို သူက လွပ သန္႕ရွင္းသည္ဟု ထင္ေသာ္လည္း သူမကေတာ့ "ဖြန္ေၾကာင္သည္" ဟု အဓိပၸါယ္ ေကာက္ခဲ့ဟန္ ရွိသည္။ ( တခု ပဲ ရွိတာက သူ ဖြန္ေၾကာင္တာလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သလားေတာ့ မသိ၊ သူမ၏ အရြယ္ေလာက္ ရွိျပီး သူမေလာက္ပင္ လိမၼာ၊ ထူးခြ်န္၊ ထက္ျမက္ေသာ တူအရြယ္ ေယာက္်ားေလး တေယာက္ကိုေတာ့ သူ အဲသည္လို ေစတနာမ်ိဳး တခါမွ မေပၚေပါက္ဖူးေပ :))

သူမကို လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္ အျဖစ္ျဖင့္ သူမသည္ သူ႕ကို ကိုယ္က်င့္တရား ေဖာက္ျပန္သူတေယာက္ကို စိတ္မပါလက္မပါျဖင့္ ဆက္ဆံေနရသလို ဆက္ဆံလာခဲ့သည္။ ဥပမာ၊ သူမ၏ facebook wall ေပၚမွာ birthday wish ေပးခဲ့ၾက သူတိုင္းကို သူမက like ႏွင့္ ေက်းဇူးတင္စကား ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေျပာေသာ္လည္း သူပို႕ထားသည့္ အရုပ္ကေလး ကိုေတာ့ မထိမတို႕ဘဲ တမင္ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ျပီး ( လူအမ်ားအလယ္မွာ ထင္းကနဲ ေပၚလြင္ေနေစကာ ) အရွက္ခြဲျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဒါကို တခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံၾကီးသား ျဖစ္ေလေယာင္ေဆာင္ကာ "ဟာ.. ဒါက သူ႕ individual right ပဲေလ၊ သူ ျပန္ေျပာခ်င္မွ ေျပာမွာေပါ့" ဟု ဆိုၾကပါလိမ့္မည္။ ဟုတ္ကဲ့.. ခင္ဗ်ားက လူတေယာက္ကို လူပံုအလယ္မွာ တစံုတရာ လွမ္းႏွဳတ္ဆက္လိုက္စဥ္ ထိုသူက ( မၾကားလို႕မဟုတ္ပါဘဲ ၾကားပါလ်က္ သူ႕ individual right ကိုသံုး၍ ) ခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္ျပီးမွ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ဟိုဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္သြားလွ်င္ ခင္ဗ်ားရင္ထဲ ဘယ္သို႕ရွိပါမည္နည္း။ ေလာကတြင္ "ယဥ္ေက်းေသာအျပဳအမူ ဆိုသည္မွာ မိမိေၾကာင့္ လူတေယာက္ အိုးတိုးအန္းတန္း၊ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစရေအာင္ မိမိ၏ အျပဳအမူကို ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ သူတပါးအေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ ထားျခင္း" ဟု သူထင္ပါသည္။ သည္လိုႏွင့္ သူ အခု သူမကိုမုန္းတီးလို႕ မဟုတ္ဘဲ သူမ၏ အလိုကို လိုက္ေပးသည့္ အေနျဖင့္ သူမကို ဘာမွ သြားမေျပာေတာ့ပါ။ A relationship is mutual; one-sided relationship cannot be sustainable. သူက ဒါေတြကို စျမံဳ႕ျပန္ျပီး သူမကို မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ၊ သူခံတြင္း မေတြ႕မိခဲ့ေသာ "ျမန္မာပဲ" အေၾကာင္းကို သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ျပန္လည္ သတိရေနမိတာသာ ျဖစ္ပါသည္။

အျခားတေယာက္ေသာ မိန္းကေလးကိုေတာ့ သူတကယ္ခ်စ္သြားမိခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ သည္ မိန္းကေလး၏ ရယ္ေမာသံက ညွင္းညွင္းသြဲ႕သြဲ႕ႏွင့္ အလြန္သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ရွိလွသည္။ သူသည္ သူမ၏ အသက္ဝင္လွေသာ ( lively ) ရယ္သံခ်ိဳခ်ိဳလြင္လြင္ကို ကနဦး စြဲလန္းျငိတြယ္သြားခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ ( တခုလံုး ) ကို ခ်စ္သြားခဲ့ေတာ့သည္။ သူ႕၏ "မိန္းကေလး တေယာက္ကို ခ်စ္မခ်စ္ စမ္းသပ္နည္း" ကေတာ့ စိတ္ကူးထဲမွာ သူမကို အသက္ ၆၀-၇၀ အရြယ္ေလာက္ ထားလိုက္ျပီး မိမိ ( အဖိုးၾကီး ) က သည္အဖြားၾကီးကို ညွာတာ၊ ျမတ္ႏိုး၊ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္မဝခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေနေသးလွ်င္ တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္ဟု ယူဆေလသည္။ ေနာက္ျပီး သူမအေပၚ ( ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ) ဘယ္ေလာက္ သစၥာေစာင့္သိခ်င္သလဲ ဟု ကိုယ့္စိတ္ကို တိုင္းတာၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူက သူမကို ခ်စ္ပါသည္ဆိုလွ်က္ အျခားမည္သည့္ မိန္းကေလး အေပၚ တြင္မွ် romantically attracted မျဖစ္ခ်င္မိေပ။ သူမသည္ အဲသည္လို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ စမ္းသပ္မွဳတို႕ကို အစမ္းသပ္ခံႏိုင္ပါေပသည္။ သူ႕မွာ သူမႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ ႏွေျမာတသမွဳ၊ ေလာဘၾကီးမွဳ၊ နီးစပ္လိုမွဳ၊ တသိမ့္သိမ့္ ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးရမွဳ၊ တထိတ္ထိတ္ စိုးရိမ္ ပူပန္ရမွဳတို႕ ရွိသည္။ အလွပဆံုး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ အေၾကာက္လန္႕ဆံုး အနာဂါတ္တို႕ ရွိသည္။ သူသည္ သူမကို အေသးအဖြဲ႕ကေလးမွ်လည္း မလိမ္ညာ၊ မထိန္ခ်န္ခ်င္မိေပ။ ေဟာဒါေတြကို သူမအား ေျပာျပဖူးသည္။ သူသည္ အဂၤလိပ္လို 20's ဟုဆိုၾကသည့္ ၂၀-၂၉ ႏွစ္မ်ားအတြင္းက သူ ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးစြာ ျမတ္ႏိုးမိေသာ မိန္းကေလး ( မႏၱေလးသူ ) တေယာက္ကို စာတိုက္ကေန သူမ၏ရံုးသို႕ စာတေစာင္ထည့္ျပီးခ်စ္ေရး ဆိုဖူးသည္။ "ဒါ ပထမဦးဆံုး အၾကိမ္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုး အၾကိမ္ ျဖစ္ပါေစ" ဟုၾကိမ္းေမာင္းခံရျပီး ဘာမွေရွ႕မတိုး ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေနာင္ သံုးႏွစ္ခန္႕ ၾကာေသာအခါ သူမ DSA စစ္ဗိုလ္တေယာက္ႏွင့္ လက္ထပ္သြားျပီး သူကေတာ့ အသက္ ၂၉ ႏွစ္ အေရာက္တြင္ အရက္ကို မနက္ပိုင္းပါ ေသာက္တတ္သည့္ alcoholics အဆင့္ အရက္သမားတေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ 30's ( ၃၀-၃၉ ) အတြင္း ဒုတိယေျမာက္ မိန္းကေလးတေယာက္ကို ခ်စ္ေရးဆိုမိရာ ဇာတ္ေပါင္းေသာ္ သူ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႕ လြင့္ထြက္လာခဲ့ရေလသည္။ ယခု 40's  (၄၀- ၄၉ ) အတြင္းမွာ သူမကို သူခ်စ္မိ ျပန္သည္။ ထံုးစံအတိုင္း သူမလည္း သူ႕ကို မခ်စ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူမကို ေက်းဇူးတင္ဖို႕ ေကာင္းသည္မွာ သူမက ပဲေတာ့သိပ္ မမ်ားလွပါ။ "အကို က်မကို တကယ္ခ်စ္တာ သိပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ က်မက အကို႕ကိုအကိုတေယာက္ထက္ပိုျပီး မခ်စ္ႏိုင္လို႕ပါ" ဟု ေကာင္းမြန္စြာ ေျပာရွာေလသည္။ သူမ သူ႕ကို အနည္းငယ္ ခ်စ္ေသာ္ေတာင္မွ "ႏွစ္ေယာက္ တဘဝ" ထူေထာင္ဝံ့ေလာက္သည္ အထိေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ေနာက္ျပီး သူမက အလြယ္တကူ စိတ္ထိခိုက္ခံစားလြယ္သူ ( စိတ္ေဆာင္ရာ ေနာက္လိုက္မည့္သူ ) တေယာက္လည္း မဟုတ္ပါ။ သူ႕လို ဘဝကို ကေလကေခ် ဆန္ဆန္ ေရာက္ခ်င္ရာေရာက္ ေပါက္ခ်င္ရာေပါက္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့သူလည္း မဟုတ္ဘဲ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္အသက္အရြယ္မွာ ဘာျဖစ္ရမည္ဟု အခ်ိန္ဇယားဆြဲထားေသာ scheduled life တခုထဲမွာသာ က်င္လည္ဖူးသူ၊က်င္လည္ ဦးမည့္သူ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ သည္ ခ်စ္ရသူႏွင့္လည္း ဘဝခ်င္း မေပါင္းစပ္ႏိုင္မည့္ဖက္က ၉၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းေလာက္ ရွိေလသည္။
                                                                                  
                                                                               ( ၂ )

သူသည္ ေသျခင္းတရားကို လက္ခံေတြ႕ဆံုရန္ ဧည့္ခန္းမဖက္သို႕ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေသျခင္းတရားက သူ႕ကို သက္ေတာင့္သက္သာ မရွိဟန္ျဖင့္ ေမးသည္။

"တခုခု ေရးထားခဲ့ခ်င္လား။ note ေလး ဘာေလး တခုခု ေလာက္ေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ .. က်ေနာ့္ landlord ရဲေတြနဲ႕ ျပသနာ ရွင္းမေနရေအာင္ေတာ့ တခုခု ေရးထားခဲ့မွ ျဖစ္မယ္"
"ေဟာဒီမွာဗ် .. I testify that ...................................................................................................."
"....... ကို သတိရေနမိလား.."
"Oh, my Gosh, က်ေနာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္မွာ သူ႕ကို သတိရေနမိတဲ့ စိတ္က ဖံုးလႊမ္းေနလို႕ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ေနရတယ္ ဆိုတာကိုေတာင္ သတိမျပဳမိ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါလား။ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို တုန္လွဳပ္ဖို႕ ေတာင္ ေမ့ေနတယ္ဗ်။ ဒီေလာက္ထိ သန္႕သန္႕ ရွင္းရွင္း ခ်စ္တတ္တဲ့ ရင္ဘတ္တခုကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့အတြက္ က်ေနာ့္ကို create လုပ္ခဲ့တဲ့ အဂၤ် ီနီယာ၊ The Law of Karma, or the God, whatever it maybe ကို လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲၾကီး ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ဗ်ာ .."
"ဒါဆိုရင္ က်ဳပ္ျပန္ေတာ့မယ္"
"ေရာ္.. ဟိုကိစၥက.."
"ေနာက္မ်ားမွပဲ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့.. "
 သည္တၾကိမ္ ဇာတ္ေပါင္းေသာ္ကား သူ ဘယ္ဆီသို႕လြင့္ေမ်ာသြားရမည္ မသိေတာ့ေခ်..။