အကယ္၍ တေယာက္တေလကမ်ား က်ေနာ့္ blog ကို မ်က္စိလည္လမ္း မွားျပီး ေရာက္လာခဲ့လ်င္ က်ေနာ္လည္း မ်က္စိလည္လမ္းမွားျပီး အေမရိက ကို ေရာက္ေ ပါေၾကာင္း ေျပာလိုပါသည္။ ေျပာခ်င္သည္မွာ အေမရိကကို ေရာက္ ေနျခင္းသည္ က်ေနာ္ သိပ္စြမ္းလွလို႕ ေတာ့မဟုတ္။ သည္ေလာက္ဆို နားလည္ပါေလ။ အဲသည္ေတာ့ အေမရိက ေရာက္ေနသည္ဟူ၍ က်ေနာ္ သိပ္ထူးထူးျခားျခား မခံစားရ။ သည္ေတာ့ သူတပါးကို ၾကြားဝါ လိုေသာ ဆႏၵလည္းမရွိ၊ အဲ - သည္ကအေၾကာင္း တခ်ိဳ႕ကုိ ေဝမ်ွလိုသည့္ ဆႏၵေတာ့ ရွိပါ သည္။ အဲသည္လို စိတ္အခံၿဖင့္ ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ့ေတာ္အေၾကာင္းမ်ွေ၀ခ်င္ပါသည္။
က်ေနာ္ ဟိုတေလာက ဝါရွင္တန္ဒီစီရိွ American University မွ Journalism ေမဂ်ာ ၿဖင့္ ဝင္ခြင့္လက္ခံ ေၾကာင္း တရား၀င္အေၾကာင္းၾကားစာ တစ္ေစာင္လက္ခံ ရရိွခဲဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္က အေမရိကန္ အစိုးရထံမွ Financial Aid (Loan) ၿဖင့္ သည္ေက်ာင္းကို တက္မည္ဟုရည္ရြယ္ကာ ၀င္ခြင့္ ေလ်ွာက္ထားခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ အခု၀င္ခြင့္ရ သည္ဆိုေတာ ့ဝါရွင္တန္ဒီစီ သို႕ က်ေနာ္ေနသည့္ ေဘာလ္္တီမိုး ၿမိဳ႕မွ ရထားစီးၿပီး (၄၅ မိနစ္ခန္႕ စီးရသည္) လာခဲ့ပါသည္။ ေၿပာရဦးမည္။ က်ေနာ္ေနသည့္ၿမိဳ႕ က အမည္း ေတြမ်ားပါသည္။ သူတို႕ကေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေန ေသခဲ ဘ၀ေနထိုင္ပံု စတိုင္ ၿဖင့္ ေနၾကတာမ်ားပါသည္။ အမည္းေကာင္ေလးေတြ တိုင္းလိုလို အ၀တ္အစား ဘိုသီဘတ္သီ ၿဖင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေပၚ အၿပင္ ေဘာင္းဘီကို ဖင္ေပၚတင္ၿပီး ၀တ္ၾကတာမ်ားပါသည္။ သည္လို မသပ္မရပ္ ၿမိဳမွ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဝါရွင္တန္ဒီစီသို႕ သြားရလို႕လားမသိ။ ရထားစီးၿပီးသြားရာတြင္ ရထားေပၚက လူေတြ နက္ကတိုင္ႏွင့္ ကုတ္ႏွင့္ လူကပိုမ်ားေန၍ သန္႕ၿပန္႕သပ္ရပ္မွဳ ကိုစထိေတြ႕ မိသလိုရိွသည္။ သည္လိုႏွင့္ ဝါရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႕ေတာ္၏ Union Station ဘူတာၾကီးသို႕ ေရာက္ သြားေသာအခါ သည္တခါေတာ့ က်ေနာ့္ ေက်ာင္း American University ကို Metro ျမိဳ႕တြင္း ေျမေအာက္္ရထား စီးသြားၾကည့္မည္ဟု စိတ္ကူးမိပါ သည္။ က်ေနာ္ ယခင္အေခါက္ေတြတုန္း ကေတာ့ တကၠစီစီးျပီး သြားေလ့ရွိပါသည္။ သည္တခါေတာ့ ေခြ်တာေရး လည္းျဖစ္၊ အေတြ႕ အၾကံဳ လည္းရေအာင္ ေျမေအာက္ Metro ရထားစီးဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ တာပါ။ သည္လိုႏွင့္ ဘူတာၾကီး ေအာက္သို႕ escalator စီးျပီး ဆင္းပါသည္။ အဲသည္မွာ လက္မွတ္ဝယ္ပါသည္။ ($ 1.45 ပဲ ေပးရပါ သည္။) အဲသည္ကေန ရထားစီးဖို႕ ေအာက္ကို တေခါက္ ဆင္းရျပန္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႕ ေဘာလ္တီမိုးျမိဳ႕ မွာ လည္းျမိဳ႕ထဲမွာ ဆိုလွ်င္ သည္လိုပဲဆင္းရတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ရထားက တမိုင္ ႏွစ္မိုင္ ေလာက္ ေျမေအာက္က သြားျပီး ေတာ္ၾကာေနေတာ့ ေျမေပၚျပန္ ေရာက္ ပါသည္။ ယခုလည္းထိုသို႕ျဖစ္မည္ဟု ထင္ခဲ့ပါသည္။ သို႕ရာတြင္ က်ေနာ္ထင္သလို မဟုတ္ပါ။ ဥပမာ၊ က်ေနာ့္ ေက်ာင္းက ေျမာက္ဥကၠလာပ ေလာက္မွာ ရွိသည္ဆိုလွ်င္ ရထား က ရန္ကုန္ဘူတာၾကီး ေလာက္ကေန ေျမလွ်ိဳးသြားလိုက္တာ ေျမာက္ဥကၠလာပ အထိပါပဲ။ ဘယ္မွာဆုံုးေလသည္ ေတာ့မသိ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေက်ာင္းနားက ဘူတာေရာက္ေတာ့ ရထားေပၚက ဆင္းပါသည္။ ( Tanleytown-AU Station လားမသိ)။ ရထားေပၚကဆင္းျပီး အလင္းေရာင္ မွဳန္ပ်ပ် ေအာက္မွာ အေပၚတက္ သည့္ escalator တခါ စီးပါသည္။ ထို႕ေနာက္ လမ္း အနည္းငယ္ေလွ်ာက္ျပီး၊ ေနာက္ escalator တခု ထပ္မံစီး ရျပန္ပါသည္။ ဤ escalator က က်ေနာ့္ စိတ္အထင္ ေပ ၁၅၀ ေလာက္ ရွိမည့္ escalator အရွည္ၾကီး ျဖစ္ပါ သည္။ ဒါႏွင့္ လည္း ေျမေပၚသို႕မေရာက္ေသးပါ။ ေနာက္ထပ္ escalator တခု ထပ္မံစီးရပါေသးသည္။ သည္ ေတာ့ သည္ Metro ရထားက ေျမေအာက္ ေပ ၂၀၀ ေလာက္မွာ ခုတ္ေမာင္းသြားလာေန သည့္ သေဘာ ျဖစ္ပါ သည္။ သည္ကလူေတြက ေျမေအာက္ကို ဘာလို႕ သည္ေလာက္ၾကိဳက္ၾက သလဲမသိ၊ တူးရတာ မခက္ဘူး လား မသိ။ ဒါေတြကိုေျပာေနတာက သူတို႕ဖာသာသူတို႕ တိုးတက္ ေနၾကတာကို ကိုယ္က ဝင္ၾကြား ေပးခ်င္လို႕မဟုတ္ ပါ။ အေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္လို႕ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကလွ်င္ ဒီစီ Metro ေျမေအာက္ရထားကို အမွတ္တရ စီးၾကည့္ ေစခ်င္ လို႕ျဖစ္ပါသည္။
ယခု က်ေနာ့္ေက်ာင္း ကိစၥကို ဆက္ပါမည္။ က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ဖက္ဒရယ္အစိုးရထံမွ တႏွစ္အတြက္ ရရွိႏိုင္ေသာ ပညာသင္စရိတ္္ေခ်းေငြ မွာ ေဒၚလာ ၁၅၀၀၀ ခန္႕ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ AU ေက်ာင္းသားတေယာက္၏ ေနထိုင္ စားေသာက္စရိတ္ အပါအဝင္ တရားဝင္ တႏွစ္ကုန္က် စရိတ္ခန္႕မွန္းေျခ မွာ ေဒၚလာ ၅၂၀၉၉ ျဖစ္ပါသတဲ့။ ဒါႏွင့္ က်ေနာ္လည္း လန္႕ျပီး Admission ကို ျငင္းပယ္ပါေၾကာင္း လက္မွတ္ေရးထိုးေပးျပီး ျပန္ေျပးလာခဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္တို႕ ျမိဳ႕က ေစ်းေပါေပါ Community College က Associate Degree ( Diploma ႏွင့္ ညီမည္ထင္သည္) တခုေလာက္ဆို ေတာ္ျပီေပါ့ ဟု စိတ္ကို ေျဖရသည္။
က်ေနာ္ ဟိုတေလာက ဝါရွင္တန္ဒီစီရိွ American University မွ Journalism ေမဂ်ာ ၿဖင့္ ဝင္ခြင့္လက္ခံ ေၾကာင္း တရား၀င္အေၾကာင္းၾကားစာ တစ္ေစာင္လက္ခံ ရရိွခဲဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္က အေမရိကန္ အစိုးရထံမွ Financial Aid (Loan) ၿဖင့္ သည္ေက်ာင္းကို တက္မည္ဟုရည္ရြယ္ကာ ၀င္ခြင့္ ေလ်ွာက္ထားခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ အခု၀င္ခြင့္ရ သည္ဆိုေတာ ့ဝါရွင္တန္ဒီစီ သို႕ က်ေနာ္ေနသည့္ ေဘာလ္္တီမိုး ၿမိဳ႕မွ ရထားစီးၿပီး (၄၅ မိနစ္ခန္႕ စီးရသည္) လာခဲ့ပါသည္။ ေၿပာရဦးမည္။ က်ေနာ္ေနသည့္ၿမိဳ႕ က အမည္း ေတြမ်ားပါသည္။ သူတို႕ကေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေန ေသခဲ ဘ၀ေနထိုင္ပံု စတိုင္ ၿဖင့္ ေနၾကတာမ်ားပါသည္။ အမည္းေကာင္ေလးေတြ တိုင္းလိုလို အ၀တ္အစား ဘိုသီဘတ္သီ ၿဖင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေပၚ အၿပင္ ေဘာင္းဘီကို ဖင္ေပၚတင္ၿပီး ၀တ္ၾကတာမ်ားပါသည္။ သည္လို မသပ္မရပ္ ၿမိဳမွ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဝါရွင္တန္ဒီစီသို႕ သြားရလို႕လားမသိ။ ရထားစီးၿပီးသြားရာတြင္ ရထားေပၚက လူေတြ နက္ကတိုင္ႏွင့္ ကုတ္ႏွင့္ လူကပိုမ်ားေန၍ သန္႕ၿပန္႕သပ္ရပ္မွဳ ကိုစထိေတြ႕ မိသလိုရိွသည္။ သည္လိုႏွင့္ ဝါရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႕ေတာ္၏ Union Station ဘူတာၾကီးသို႕ ေရာက္ သြားေသာအခါ သည္တခါေတာ့ က်ေနာ့္ ေက်ာင္း American University ကို Metro ျမိဳ႕တြင္း ေျမေအာက္္ရထား စီးသြားၾကည့္မည္ဟု စိတ္ကူးမိပါ သည္။ က်ေနာ္ ယခင္အေခါက္ေတြတုန္း ကေတာ့ တကၠစီစီးျပီး သြားေလ့ရွိပါသည္။ သည္တခါေတာ့ ေခြ်တာေရး လည္းျဖစ္၊ အေတြ႕ အၾကံဳ လည္းရေအာင္ ေျမေအာက္ Metro ရထားစီးဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ တာပါ။ သည္လိုႏွင့္ ဘူတာၾကီး ေအာက္သို႕ escalator စီးျပီး ဆင္းပါသည္။ အဲသည္မွာ လက္မွတ္ဝယ္ပါသည္။ ($ 1.45 ပဲ ေပးရပါ သည္။) အဲသည္ကေန ရထားစီးဖို႕ ေအာက္ကို တေခါက္ ဆင္းရျပန္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႕ ေဘာလ္တီမိုးျမိဳ႕ မွာ လည္းျမိဳ႕ထဲမွာ ဆိုလွ်င္ သည္လိုပဲဆင္းရတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ရထားက တမိုင္ ႏွစ္မိုင္ ေလာက္ ေျမေအာက္က သြားျပီး ေတာ္ၾကာေနေတာ့ ေျမေပၚျပန္ ေရာက္ ပါသည္။ ယခုလည္းထိုသို႕ျဖစ္မည္ဟု ထင္ခဲ့ပါသည္။ သို႕ရာတြင္ က်ေနာ္ထင္သလို မဟုတ္ပါ။ ဥပမာ၊ က်ေနာ့္ ေက်ာင္းက ေျမာက္ဥကၠလာပ ေလာက္မွာ ရွိသည္ဆိုလွ်င္ ရထား က ရန္ကုန္ဘူတာၾကီး ေလာက္ကေန ေျမလွ်ိဳးသြားလိုက္တာ ေျမာက္ဥကၠလာပ အထိပါပဲ။ ဘယ္မွာဆုံုးေလသည္ ေတာ့မသိ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေက်ာင္းနားက ဘူတာေရာက္ေတာ့ ရထားေပၚက ဆင္းပါသည္။ ( Tanleytown-AU Station လားမသိ)။ ရထားေပၚကဆင္းျပီး အလင္းေရာင္ မွဳန္ပ်ပ် ေအာက္မွာ အေပၚတက္ သည့္ escalator တခါ စီးပါသည္။ ထို႕ေနာက္ လမ္း အနည္းငယ္ေလွ်ာက္ျပီး၊ ေနာက္ escalator တခု ထပ္မံစီး ရျပန္ပါသည္။ ဤ escalator က က်ေနာ့္ စိတ္အထင္ ေပ ၁၅၀ ေလာက္ ရွိမည့္ escalator အရွည္ၾကီး ျဖစ္ပါ သည္။ ဒါႏွင့္ လည္း ေျမေပၚသို႕မေရာက္ေသးပါ။ ေနာက္ထပ္ escalator တခု ထပ္မံစီးရပါေသးသည္။ သည္ ေတာ့ သည္ Metro ရထားက ေျမေအာက္ ေပ ၂၀၀ ေလာက္မွာ ခုတ္ေမာင္းသြားလာေန သည့္ သေဘာ ျဖစ္ပါ သည္။ သည္ကလူေတြက ေျမေအာက္ကို ဘာလို႕ သည္ေလာက္ၾကိဳက္ၾက သလဲမသိ၊ တူးရတာ မခက္ဘူး လား မသိ။ ဒါေတြကိုေျပာေနတာက သူတို႕ဖာသာသူတို႕ တိုးတက္ ေနၾကတာကို ကိုယ္က ဝင္ၾကြား ေပးခ်င္လို႕မဟုတ္ ပါ။ အေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္လို႕ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကလွ်င္ ဒီစီ Metro ေျမေအာက္ရထားကို အမွတ္တရ စီးၾကည့္ ေစခ်င္ လို႕ျဖစ္ပါသည္။
ယခု က်ေနာ့္ေက်ာင္း ကိစၥကို ဆက္ပါမည္။ က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ဖက္ဒရယ္အစိုးရထံမွ တႏွစ္အတြက္ ရရွိႏိုင္ေသာ ပညာသင္စရိတ္္ေခ်းေငြ မွာ ေဒၚလာ ၁၅၀၀၀ ခန္႕ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ AU ေက်ာင္းသားတေယာက္၏ ေနထိုင္ စားေသာက္စရိတ္ အပါအဝင္ တရားဝင္ တႏွစ္ကုန္က် စရိတ္ခန္႕မွန္းေျခ မွာ ေဒၚလာ ၅၂၀၉၉ ျဖစ္ပါသတဲ့။ ဒါႏွင့္ က်ေနာ္လည္း လန္႕ျပီး Admission ကို ျငင္းပယ္ပါေၾကာင္း လက္မွတ္ေရးထိုးေပးျပီး ျပန္ေျပးလာခဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္တို႕ ျမိဳ႕က ေစ်းေပါေပါ Community College က Associate Degree ( Diploma ႏွင့္ ညီမည္ထင္သည္) တခုေလာက္ဆို ေတာ္ျပီေပါ့ ဟု စိတ္ကို ေျဖရသည္။
အျပန္က်ေတာ့ ေျမေအာက္ရထားစီးရမွာကို လန္႕ျပီး ဘူတာၾကီးသို႕ တကၠစီစီးျပီး ျပန္လာခဲ့ ပါသည္။ ဝါရွင္တန္ ဒီစီမွာ ျမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္၍ အစိုးရဌာနေတြကမ်ား၊ သံတမန္ေတြ ကမ်ားေသာေၾကာင့္ လားမသိ၊ ေယာက္်ားေတြက နကၠတိုင္ႏွင့္ ကုတ္ႏွင့္ သန္႕သန္႕ျပန္႕ ျပန္႕ ရွိသလို အမ်ိဳးသမီး မ်ားကလည္း သန္႕ျပန္႕ေနၾကသည္ကို သတိျပဳ မိသည္။ American University က ေက်ာင္းသူေတြမွာလည္း ဒီေလာက္ေစ်းၾကီးသည့္တကၠသိုလ္မွာ တက္ႏိုင္ ၾက သူေတြဆိုေတာ့ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေတြမို႕ ျဖစ္မည္။ ဂ်ပန္ တရုတ္ ကိုးရီးယားႏြယ္ဝင္ အာရွသူ ေတြေရာ၊ အျဖဴ ေက်ာင္းသူေတြေရာ ျဖဴေဖြးသန္႕ျပန္႕ ေရေဆးငါးသဖြယ္ ေက်ာင္းသူေတြက မ်ား သည္ကို သတိျပဳမိခဲ့ ပါ ေၾကာင္း။ း)
( မွတ္ခ်က္။ ။ အာရွတိုက္မွာလည္း ဓါတ္ပံုထဲေတြ႕ရသေလာက္ဆိုလွ်င္ စကၤာပူသည္ ျမိဳ႕ေရာ၊ လူ ေတြ ေရာ သန္႕ ျပန္႕ ေနလိမ့္မည္ဟု ယူဆပါေၾကာင္း အဲသည္က ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြကို လွမ္း ဖား လိုက္ပါသည္။ း)
ဗဟုသုတ ရေစပါတယ္ ခင္ဗ်ာ...
ReplyDelete