က်ကြဲသြားေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ

ေဟာဒီကမၻာမွာ ( ဝတၱရားအရ မဟုတ္ပါဘဲ )
ငါ authentically, Platonically, romantically အခ်စ္ရဆံုးမင္းက
ငါ့ကို ႏွဳတ္မဆက္ဘဲ ထားရစ္ထြက္ခြာ…
“ခ်စ္၍ စြန္႕သြားတဲ့ မင္းကို…"
“ေဩာ္.. စြန္႕၍ ခ်စ္သြားမယ္ေလ.. ေမာင့္လျပည့္ဝန္း..” ကိုထီး သီခ်င္းကိုငါဆို
ၾကာရင္ ငါ ဒုကၡေရာက္ႏိုင္လို႕ မင္း ငါ့ကို “ခ်စ္၍စြန္႕” ထားခဲ့တာ ေနမွာပါေလ..
ဘာလို႕လဲဆုိ မင္း ငါ့ကို တကယ္မမုန္းတာကို ငါကသိျပီး..
ငါ မင္းကိုတကယ္ခ်စ္တာကိုလည္း မင္းကသိေနတာပဲေလ..
အဲဒါနဲ႕ေတာင္ မင္းက ငါ့ကို ထားရစ္ခဲ့ရက္တယ္ ဆိုရင္
မင္းက ငါ့ကို ခ်စ္လို႕ စြန္႕ထားရစ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မွာေပါ့..
ငါကေတာ့ မင္းကိုစြန္႕၍ခ်စ္သြားဖို႕ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးကြယ္..
ဟုတ္ခ်င္မွေတာ့ဟုတ္မယ္… ဒါေပမဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားက မင္းကို စိတ္မနာခ်င္လို႕ ေပးတဲ့ ဆင္ေျခပါ..။

ငါက အငိုသန္တယ္ ညီမေလးရဲ႕..
လူၾကီးဆိုေတာ့ ကေလးငယ္ တေယာက္လိုေတာ့
အသံထြက္ျပီး ငိုမေနဘူးေပါ့ေလ..
ဒါေပမဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္က အသံထြက္ျပီး ( ဝမ္းပန္းတနည္း ) ရွိဳက္ငိုေနသံ ငါၾကားတယ္..
fully-contented ျဖစ္ရတဲ့ အရသာ မေပးႏိုင္ဖူးတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ကို ငါအားနာတယ္..
ေလာကက ဒီဘဝေတာ့ ငါ့ကို ေျခလက္ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကး မေပးခဲ့ေပဘူး..
ေနာင္ဘဝမွာ နိဗၺာန္ ( ဝင္လို႕ရရင္ေတာင္ ) ငါ မဝင္ခ်င္ေသးဘူး..
သံမဏိႏွလံုးသား ေျပာင္းတပ္ျပီး ေလာကဆီက ေလ်ာ္ေၾကးလာေတာင္းဦးမယ္..